Małe Swory
Tak nazywają nasze miejsce na ziemi, kaszubską wieś Małe Swornegacie (po kaszubsku Małé Swòrnégace), w której poza sezonem mieszka nie więcej niż 50 osób.
Nazwa miejscowości pochodzi od dwóch kaszubskich słów: swora, czyli warkocz pleciony z korzeni sosnowych, wykorzystywany do umacniania, czyli gacenia brzegów (gacy) jezior i rzek przez mieszkańców.
Małe Swornegacie jako osada leśna notowana była w II połowie XVIII w. Jest malowniczo położona między jeziorami Charzykowskim, Długim i Karsińskim. Wymieniana w średniowiecznych dokumentach augustianów pod nazwą Zwierzyniec.
Według dokumentu z 1275 r. w pobliżu miejscowości Zwierzyniec znajdowała się „domini prelaia”, co oznaczało w tym przypadku ogrodzenia dla zwierząt. Najprawdopodobniej był to obszar polowań książęcych. Małe Swornegacie były zawsze ściśle związane ze wsią Swornegacie. Nazwa ta na mapach pojawia się w II połowie XIX w. jako Klein Schwornigatz. Pod koniec XIX w. była to niewielka osada licząca 21 domów i 151 mieszkańców. W 1887 r. istniała tutaj szkoła katolicka, do której uczęszczało 49 dzieci. Obecnie niewiele zachowało się z dawnej zabudowy – m.in. Budynek szkoły.
